IRAKASLEEN BIZITZAN BIDAIATZEN

Destacada

KONFIANTZAREN PEDAGOGIA

«Haurrak ez du hitz egiten baina adierazten du eta hartu behar ditugu eta interpretatu behar ditugu bidaltzen dituen seinaleak»
Rafael Cristóbal.

Arizmendi Ikastola Gipuzkoako Leintz Bailarako bost ikastolen bateratzearekin, Jose Arana, San Frantzisko Xabier, Umezaintza, Almen eta San Viator, sortu zen 2003an. Bere eskaintza 0 urtetik 21 urtera artekoa da. Haur Hezkuntza, Lehen Mailako Hezkuntza, Derrigorrezko Bigarren Hezkuntza, Batxilergoa, Lanbide Heziketa eta Prestakuntza ez arautua eskaintzak ditu. Hamabi gune ditu hiru herritan banatuta: Aretxabaletan, Eskoriatzan eta Arrasaten. Guztira, 3.200 ikasle dira. Kooperatiba integrala da Arizmendi Ikastola, hau da, bazkide onuradunek bereziki familiek, lan-bazkideek eta bazkide laguntzaileek osatuta dago. Euskal Herriko ikastolarik handiena da.

Guk bertako metodologian, bereziki bai umezaintzan bai Haur Hezkuntzan oinarritzen diren metodologian, oinarrituko gara, hau da, Konfiantzaren Pedagogian. Baina zertan datza Konfiantzaren Pedagogia? Nola bideratzen dituzte bertako irakasleek klaseak? Zer motatako dinamikak egiten dituzte metodologia hau erabiliz? Zeintzuk dira Konfiantza Pedagogiaren helburuak?

Konfiantzaren pedagogia haurren garapen emozionala eta garapen kognitiboa eraikitzeko erabiltzen den metodologia da. Hau da, haurrei erabateko konfiantza ematen zaie arlo guztietan, eskolak eskaintzen dituen materialak erabiltzen dituzte libreki, haien beharretan oinarritzen dira. Haurrengan oinarri sendoak eraikitzen zaie haiek dituzten erabaki fidagarriak izateko. Hots, haien erabakietan zalantza ez izatea, haurrak badakite zer egiten ari diren, badakite zer den konfiantza eta honetan oinarritzen dira. Ume bakoitza bere erritmoa dauka, beraz, haien beharretara oinarritu behar gara, hau da, haurrak duen erritmoa errespetatu behar da. Gainera, familiekin sortzen duten konfiantza giroa oso garrantzi handia dauka, azkenean haurraren hezkuntza garapenerako lagunduko diolako.

SARE HONETATIK HARTUTAKO IRUDIA:
http://irantzudidaskein.blogspot.com/2018/03/5astea-konfiantzaren-pedagogia.html

Konfiantzaren pedagogian oinarrituta dauden eskolak-ikastolak ez dituzte ohiko klase bat ematen, hau da, ez dute hezkuntza sistema tradizionala moduan klaseak ematen. Umeak sekulako askatasuna dute eskolak eskaintzen dituen espazioetan. Espazio oso irekiak dira, erakargarriak oso, haurrengan kuriositatea lortzen dutenak, espazioak horrelakoak izatea haurrei laguntzen die beste klaseko kideekin sozializatzeko, gauzak esperimentatzeko, haur bakoitza zer estimulu behar dituen bai ikasleak ezagutzeko bai irakasleak behatzeko,… Irakasleak ez dira errutinetan oinarritzen, agian jateko orduak baita hamaiketakoa hartzeko orduak beti berdinak izaten dira, besteak ordez ez. Eskola-Familiaren arteko komunikazioa indartzeko agendak erabiltzen dituzte, eguneroko bat bezala erabiltzen dituzte egunero haien seme-alabak eskolan ze dinamika egin dituzten jakiteko, nolako izaera izan duten jakiteko, azkenean irakasleak behatu dituen puntu garrantzitsuenak familiekin elkarbanatzeko erabiltzen da teknika hau.

Haurrak eskolan sartzen diren bezain pronto, aurretik hitz egin dugun sekulako askatasuna izaten dute, hau da, sartzen dira eta haiek erabakitzen dute nora joan, haiek dituzten beharretara jorratzen dira. Haur Hezkuntzako gelak 0-3 urte bitartekoak izaten dira. Horrek esan nahi du, 0-3 urte bitarteko umeak gela batean sartuta daudela guztiok. Berdin gertatzen da, 4-6 urte bitarteko umeekin. Gelak espazio oso irekiak dira, erakargarriak, kuriositatez beteta daudenak. Txokoetan banatzen da espazioa: Mahai jolasen txokoa, joku sinbolikoaren txokoa, eraikuntza txokoa, ordenagailu txokoa, esperimentazio txokoa eta imaginarium txokoa; haurra lasaitzeko erabiltzen den txokoa da. Txokoetan banatuta daude espazioak jolasten ikasteko nahiz ikasten jolasteko, helburu honekin sortu dituzte irakasleok.

0-6 urte bitarteko umeek elkarrekin daude gelan, honi esker, haien arteko komunikazioari garrantzi asko ematen diote, haien artean gauza asko ikasten eta irakasten dituztelako. Bereziki, adin gehiago dutenek txikienei irakasten dizkiete kontzeptu berriak, irakurtzen dizkiete hainbat ipuinak, abesten dute haiekin edo abesti berriak erakusten dizkiete… Irakurtzen dituzten ipuinak helburu pedagogikoa dute, bereziki emozioak ezagutzeko eta hauek martxan jartzeko. Txokoetan egoteko umeen zenbaki mugatu bat dago, hau da, txoko bakoitzean 15 ume egon ahal dira bertan parte hartzen, 16ko bat baldin badago, txoko horretan parte hartu ahal izateko itxaron beharko du ume bat beste txoko batera joan arte. Txokoetan egon eta gero, umeak pegatina bat jartzen dute egon diren txokoan irakasleak jakiteko, beraz, irakasleak ikusten badu ume bat beti txoko berdinean egon dela eta beste batzuk ez dutela probatu , ez zaio behartzen joatera baina bai gonbidatzen du irakasleak berari hara joateko probatzera… Egiten diren lan proiektuak oso garrantzitsuak dira, umeen interesatatik abiatzen direlako. Helburu batzuk zehaztuz umeek gaia osatzen eta lantzen joaten dira.

SARE HONETATIK HARTUTAKO IRUDIA:
https://kurutziagaikastola.eus/eskaintza-akademikoa/haur-hezkuntza/attachment/hh_web_3/

Konfiantza pedagogiaren helburu nagusiena pertsonari pertsona oso izaten eta zoriontsu izaten laguntzea helburu duen pedagogia da. Pedagogia hori praktikatzen duten ikuspegitik, pertsona bakoitza bakarra dela pentsatzen dute, hau da, pertsona errepikaezina.

Bukatzeko, oso pedagogia mota interesgarria eta kuriosoa da. Klasean ikusi dugun bideoa, pedagogia mota honi buruz, hainbat gauza interesgarriak eta berriak ezagutu ditut nire garapen profesionalari begira, umeek dituzten gaitasunak, azken finean, atera ahal direla haietatik haiek askatasunez gauza berriak esperimentatzen eta ez bai irakasleok bai familiako kideok haiei behartzen hauek behartuta garatzera. Bideo eta pedagogia mota interesgarri eta gomendagarri oso.

BIDEO FORUM HONETATIK HARTUTAKO INFORMAZIOA

http://www.arizmendi.eus/es/

AZKEN SARRERA

Resultado de imagen de irakasleak haur hezkuntzan — SARE HONETATIK HARTUTAKO IRUDIA:
http://www.kaiera.eus/2018/04/05/irakurketa-partekatua-haur-hezkuntzan-ikasle-irakasleen-arteko-elkarrekintza-aztergai/

Irakasgai honetan jasotako eta egindako irakaskuntza-ikaskuntza prozesuan oso eroso sentitu naiz, askatasunarekin nire ideiak edo nire pentsatzeko modua gai guztiekin azaleratzeko. Parte hartu ditudan saio guztietan zerbait berria ikasteko aukera izan dut eta ematen dizu irakasgai honek. Irakasleak izateko, irakasleak zer funtzioak bete behar dituen eta hauek duten garrantzia jakin behar dugu, eta irakasle funtzioaren saio guztietan hauek ikasteko aukera izan dugula esan dezaket.

Irakasgai oso interesgarria da, ikuspuntu pedagogiko asko aurkezten duena, irakaslearen bizitza lanean errealitatea aurkezten duena. Ezinbestekoa da, kontzeptu hauek ikastea irakasle bezala praktikan jarri ahal izateko. Gauza asko ikasi ditut irakasgai honetan eta eskertzekoa da. Gainera, nire irakaslearen nortasuna sakondu eta aberastu egin dut.

Nire gogoak jarri ditut lan guztiak ahalik eta hoberen egiteko eta izateko eta oso ondo sentitzen naiz egin dudan lanarekin. Oso pozik sentitzen naiz. Ikasitako guztia aberatsa dela gure lanerako eta gure bizitzarako. Praktikan jarri ditugun tertulia eta bideo forum guztiak balio izan digute guk geure buruarekin hausnarketa bat egiteko, guk zer nolako irakasleak izan nahi dugun zehazteko balio izan digu, gure gogoak, beharrak eta nahiak ezagutzeko balio izan digu.

JASO BEHARREKO EBALUAZIOAK

Resultado de imagen de evaluaciones haur hezkuntza — SARE HONETATIK HARTUTAKO IRUDIA:
https://haurhezkuntza.wordpress.com/2013/02/23/lo-que-faltaba-evaluacion-externa-a-los-5-anos/

Tertulia honek, Hik Hasi-ko monografiko batean oinarrituko gara hausnarketa egiteko. Monografiko honek jaso beharrekoak diren ebaluazioetan Haur Hezkuntzan oinarritzen da. Berez, monografiko honen helburua bada ohiko ebaluazioetan edo tradizionalak diren ebaluazioetan ez oinarritzea. Orain arte haurrengan edo irakaslearengan jarri da arreta eta haurra ebaluatua izan da. Tertulia honek proposatzen duena ebaluazio-paradigma honen ikuspegia baztertzea eta apurtzea, beste ebaluazio mota bati aukera emateko.

Haurra haren inguruan dauden kontzeptu eta egoera guztien ondorioa da, beraz, proposatzen dena bada ebaluazio-objektutzat testuingurua hartzea, honi esker haurraren garapen osasuntsua sustatu ahal izateko. Umeak dituen gaitasunak kontuan hartu behar dira, baita hauek garatzeko gaitasuna dutela ere, baina, eskainitako eskola testuinguruaren arabera, garapen osasuntsua ala ez osasuntsua izango da. Haurrek dituzten gaitasun horiek azaleratzeko eta modu osasuntsu batean garatzeko, garrantzi gehien eta eragina gehien duen testuingurua eskola da. Eskolek, badira espazio aproposak haurrek beharrezkoak dituen gaitasunak hobeto garatzeko eta une horretatik aurrera haien bizitzan azaleratzeko. Garrantzitsua da ere, eskolako gelek nolabaiteko familia gune batean bihurtzea, haurra hobe sentitzeko. Horretarako, eskola batean dagoen haur kopurua ondo zehaztea ezinbestekoa da. Faktore hau kontuan hartzea, umearen garapen osasuntsua bultzatu ahal izateko.

Umearen eskolaren ingurunean hainbat testuinguru ezberdin daude. Testuinguru hauen artean kontuan hartzen ditugu, eskola modu orokor batean, eskola osatzen dituzten helduak, eskolako haur taldearen harremanak, umeen arteko adin-aniztasunak, espazioaren antolaketa, bai eskolak bai irakasleak egiten duten materialen aukerak, haurren eskolan dauden bitartean denboraren antolaketa, eskolan dagoen profesionalen taldea, eskolan kontuan hartzen den faktore garrantzitsuenetariko bat badela familia eta bukatzeko komunitatea edo gizartea.

Hasteko, haur bakoitzarekiko harremana eta sentikortasuna kontuan hartu behar dugu, umeek emozioez eta sentimenduez osatzen dute haien izaera propioa eta egoera honek gertatu ahal izateko heldu baten laguntza beharrezkoa da. Eskolako egokitzapena oso garrantzitsua da, bertan umeek hasten dira garatzen haien sentikortasuna eta haien klaseko kideen artean sortzen dituzten harremanak ezinbestekoak dira, baita , irakasleok erakusten duten segurtasuna eta konfiantza ere. Haur bakoitzak bere erritmoa dauka, eta honi heldu behar gara eta kontuan hartu behar dugu irakasle bezala, haur bakoitza bere denbora behar du beharrezkoak diren gaitasunak garatu ahal izateko.

Pikler-en pedagogian bezala, tertulia honek apustua egiten du talde adin aniztasunari, hau da, elkartzea adin desberdinetako umeak gela bakar batean, bertan umeak jokabide ezberdin asko azaleratuko dituztelako, adibidez, ume nagusiagoak haur txikiakoekin daudenean haiek zaintzeko jokabidea erakusten dute. Honi esker, jokabide hauek oso aberasgarriak dira haientzako, umeei aukera ematen dietelako zenbait rol desberdin betetzeko.

Oso garrantzitsua da ere, eskola bateko espazioaren antolaketa egitea. Bai eskola bateko barruko espazioa bai kanpoko espazioa. Eskola batek hainbat espazio desberdin izateari esker, haurrek dituzten nahiak asetzeko balio dituzte. Barruko espazioen artean, hauek kontuan hartuko dira: harrerako gunea, gurasoentzako gunea, guneak eta gune bakoitzeko materialak, motrizitaterako gunea, esperimentaziorako gunea, jolas sinbolikoa garatzeko gunea, eraikuntzak egiteko gunea, jarduera proiektiboa materialekin, ipuinak irakurtzeko eta kontatzeko gunea, loa eta atsedenerako gunea, elikadura edo jantoki gunea eta pardelak aldatzeko eta garbitzeko gunea.

Resultado de imagen de los espacios en educación infantil — SARE HONETATIK HARTUTAKO IRUDIA: http://www.blogproyectos.santillana.es/infantilesp/blog/2017/09/07/como-distribuir-los-espacios-en-el-trabajo-por-proyectos-en-educacion-infantil/

Kanpoko espazioen artean aldiz, guneak eta gune bakoitzeko materialak, motrizitaterako guneak, esperimentazioa garatzeko guneak, joko sinbolikoa garatzeko guneak, eraikuntzak egiteko gunea, jarduera proiektiboa materialekin, ipuinak irakurtzeko eta kontatzeko guneak, atsedena eta lasaitasuna garatzeko guneak, elikadura guneak eta aldaketa eta garbiketa egiteko guneak edo espazioak kontuan hartuko dira. Normalean, naturarekin zerikusia duten ekintzak eta espazioak kontuan hartzen dira ere, bertan umeek klasean garatzen ez duten gaitasunak edo jokabideak bertan, kanpoko espazioan eta naturarekin harremana izaten garatzen dituzte. Beharrezkoa da umeek naturarekin harremanak sortzea.

Eskola bateko espazioetan ekintzak egiteko, denboraren antolaketa, irakasleok zehaztea eta ebaluatzea , beharrezkoa da. Antolaketa honek malgutasuna izan ahal du, umeek ez dute ordu berberean etortzen beti, beraz egoera hau kontuan hartu behar dugu ere, haurraren garapen osasuntsua sustatzeko denboraren antolaketa egokia dela ziurtatu dezakegu.

Profesionalen taldea ebaluatzea ere ezinbestekoa da. Bertan, eskola bateko partaide profesional guztiek espazio berean daude elkarlanean, eta haien arteko koordinazioa eta harreman ezin hobea egotea ezinbestekoa da, haurraren garapena ezin hobea izateko. Haiek, etengabeko berrikuntzan daude beti, eta egongo dira beti.

Familia eta gizarteak edo komunitatea, haurraren garapenean, ingurunean eragin handia daukate, egunerokotasunean. Familiek umeei egiten dieten eskaintzaren izatearen arabera, garapen osasuntsua sustatu ala oztopatu dezakete. Horregatik, irakasle bezala, gogo handiekin lan egin beharko dugu eskoletan, familiek ere umeen garapenean eragin osasuntsua sustatu ahal izateko.

Tertulia honetan agertzen diren eragin ezberdinak, Haur Hezkuntzan kontuan hartzea ezinbestekoa da, eta irakasle bezala, umeek ebaluatzea oso garrantzitsua da, bertan bai umeek, bai eskolak, bai familiek, bai gizarteak, izan duten garapena ikusteko eta kontuan hartzeko.

ELKARRIZKETA

Gure irakasle funtzioko irakaslea proposatutako ekintza interesgarri bateko hausnarketa bat azalduko dizuet. Proposatutako ekintza gure iraganean izandako irakasle adierazgarri bati elkarrizketa bat egitean zetzan.

Taldeka bazen ekintza, beraz, gure artean erabaki genuen goi mailako zikloan izandako irakasle bati egitea elkarrizketa. Ekintza geroz eta interesgarriagoa bihurtu zen, elkarrizketa nolakoa izango zen prestatu genuenean. Momentu oso polit bat izan zen elkarrizketa egin genuenean gure goi mailako zikloaren irakaslearekin. Oso bizipen eta oroitzapen onak ditut goi mailako zikloaz eta berriro ikustea aurpegiak, oso une berezia bihurtu zen.

Elkarrizketa oso interesgarria izan zen. Egin genituen galderak guk geure bizitzan, edo gure irakasle bizitzarako kontuan hartzekoak izan ziren, baita Cristinak emandako erantzunak ere. Cristinak, elkarrizketa egin genion irakaslea, oso eroso sentitu zen elkarrizketan, bere ideiak eta proposamenak oso ondo azaldu zituen, inolako oztoporik gabe, galdera guztiei erantzun zien askatasun osoz.

Jasotako informazioa bildu genuen, eta hortik gauza oso garrantzitsuak atera genituen: ilusioz beteriko irakasleak izan behar garela, gaur egun ditugun baliabide guztiak aprobetxatu behar ditugula, asko ikasi behar dugula, haurrek nolakoak diren ikasi behar dugula, gure sormena propioa garatu behar dugula, motibatuta egon behar garela, haurrek ezagutu behar ditugula, etab.

Bukatzeko, oso interesgarria izan da niretzat lan hau egitea, Cristinarengandik gauza asko banekien, baina inoiz izan dugu bertan elkarrizketan izandako konfiantza, hitz egin genituen alderdiei buruz hitz egiteko goi mailako zikloan. Beraz, bai irakasle bai laguna bezala ikusten dut bera, beti laguntzeko prest egongo dena noizbait arazo bat baldin badaukagu. Gauza berri asko ikasi ditut, eta hau eskertzekoa da.

Gonbidatzen zaituztet ekinzta hau egitera, oso interesgarria da berriro hainbeste irakatsi dizun pertsona batekin elkartzea.

TEKNOGRAFIA – ZERGATIK ERABAKI DUT IRAKASLEA IZATEA?

Tamara naiz, 20 urte ditut, familia oso handi bateko lehenengo lehengusina eta handiena naiz, hau da, bederatzi lehengusinetatik nagusiena naiz.

Beti gustoko izan ditut ume txikiak, oso eroso sentitzen nintzen eta naiz nire lehengusinak zaintzen nituenean eta dudanean, nozki. Azken lehengusina bakarrik sei urte ditu, beraz imajinatu nolakoak diren guztiok elkartzen garen egunak; denak jolasten panpinekin, patinekin, kartekin… Hemendik ateratzen da irakaslea izateko lehen sentimendua.

Txikia nintzeneko ditudan oroitzapenak oso positiboak dira. Beti asko gustatzen zitzaidan eskolara joatea, nire lagunekin elkartzeko, klasean genituen mozorroaz mozorratzeko, genuen irakaslearekin egoteko eta harengan jolasak edo kontzeptu berriak ikasteko… Laburbiltzeko, asko gustatzen zitzaidan eskolara joatea eta eskolan egotea.

Beti motibazioz beteta nengoen nire amatxok eskolara joateko ordua zela esaten zituen momentuetan, agian hortik ere atera ahal dugu ni etorkizunean irakasle bat izateko motibazioa ala bokazioa izatea, Haur Hezkuntzan izan nuen irakaslea azken finean eredu bat izan delako niretzat.

Urteak pasa eta, gero eta handiagoa egiten zarenean eskolara joateko gogoak desagertu egiten dira, askoz zailagoa da guztia, irakasleak ez daude zure alboan momentu gehienetan… Baina handiagoa zarenean erabaki zailak hartzeko momentuak ailegatzen dira.

Batxilergoa egiten hasi nintzenean Filologia Ingelesa ikastea pentsatuta neukan, asko gustatzen zaidan hizkuntza da eta oso ondo moldatzen naiz bertan. Baina kurtsoa amaitzeko ordua ailegatu zenean erabaki nuen Haur Hezkuntzako irakasle zoragarria bihurtu nahi nuela. Selektbitatea egin nuen garai hartan, baina ez zidan ailegatu nota unibertsitatean Haur Hezkuntzako karrera egin ahal izateko. Eskerrik beste ibilbide bat zegoela, horixe Haur Hezkuntzako goi mailako zikloa egitea zen. Egia esan, garai hartan, ez nuen neure burua unibertsitateko ikasle bezala ikusten. Gogo gehiago nituen Haur Hezkuntzako goi mailako zikloa egiteko unibertsitatean sartzea baino.

Beraz, Haur Hezkuntzako goi mailako zikloa egiten egon naiz orain arte. Bertan sentitu ditudan emozioak eta sentimenduak zoragarriak izan dira. Baita bertan ere konturatu nintzen honetaz lan egitea nire zaletasuna zela. Bi urte ezin hobeak izan dira.

Bukatzeko, DBH-n insititutuan egiten ziren halako kanpamenduetan parte hartzen nuen, bai DBH-ko ikasle bezala nahiz begirale bezala ere. Bertan ere konturatu nintzen umeekin nahiz gazte helduekin egotea gustuko nuela. DBH bukatu nuenean institutuaren denbora libreko taldean begiralea izateko aukera eman zidaten eta orain arte begirale bezala, boluntarioa nozki, egoten naiz eta oraindik aurten banago talde zoragarri honetan begirale bezala hamalau hamasei urte bitarteko dituzten umeekin ekintzak egiten.

Arrazoi hauengatik irakaslea izateko motibazioa eta zaletasuna daukat, ez dut neure burua beste lanbide ezberdin batean ikusten.

ESKOLA SEGREGATUAK AITOR IDIGORAS

Imagen relacionada — SARE HONETATIK HARTUTAKO IRUDIA:
https://marielaeducacioninclusivayapren.blogspot.com/2018/07/bienvenida-este-blog-fue-creado-paradar.html

Hausnarketa honetan “Hezkuntza Salgai” dokumentalean azaltzen diren kontzeptuak eta Aitor Idigorasek hemen unibertsitatean eskaini zigun hitzaldi batean azaltzen duen gaur egun garrantzia handia duen egoera bat aztertuko dugu, bereziki, eskola publikoak eskola segregatuetan bihurtu direlarik egoera aztertuko dugu. Aitor Idigorasek STEILAS sindikatuaren partaide bat da, baita Gasteizko eskola publiko eta segregatu bateko irakaslea da.

Eskola publikoen egoera gero eta txarragoa da. Gizarteak nahiz gobernuak hainbat erronka ezartzen ari dizkio. Erronka horien artean hauek aztertu ziren: eskola publikoa ia ez ditu diru-laguntzarik jasotzen eskola bakoitzak dituen beharrak asetzeko, ikastetxe publiko bakoitza dituen kalteak konpondu ahal izatea, klasean ikasleak behar dituzten materialak erosteko ahalmena ez izatea, eskolen arteko eztabaida sortzea haien arteko ezberdintasunak jasanezinak direlako, etab. Gaur egun eskola publikoaren sektorea oso erasotua izaten ari da, batez ere sistema kapitalistak eraginda. «Hezkuntza salgai» dokumentalaren bidez, gobernuak horietan zer nolako presio handia jasotzen ari diren eskola publiko guztiak azaltzen dute, eskola publiko bakoitzak eskaintzen dituen zerbitzu publikoak pribatizatzeko helburuarekin. Hau da, hezkuntzaren atzean interes ekonomiko handiak daude, eta horri ematen dio garrantzia gobernuak, ikasleen beharrak asetzera eta hauek hezkuntza jasotzeko eskubideei eman ordez. Laburbilduz, laguntza ekonomiko gehiago eta inbertsio gehiago behar dituzte eskola publikoentzat.

Horrela, hezkuntza errentagarria dela ikusten da, hau da, ezagutza bat lortzea, zure ongizate-estatuarentzat kapital bat lortzeko eta, horregatik, errentagarri atera zaitezen etorkizunean lan egonkor bat topa dezazun. Ez da ikusten hezkuntza pertsona bakoitzaren berezko eskubide gisa. Etorkinen presentzia klaseetan modu oso txar batean ikusten da, gizarteak etorkinek klaseak atzeratzen dituztela pentsatzen dute, guraso gehienek ez dute kulturen arteko aldaketak sortzea nahi haien seme-alabak klase horietan ikasten dauden bitartean. Egoera honek atzerapen bat da gizartean. Gaur egun, jendeak askoz gehiago enpatia izaten du Espainiatik kanpo jaiotako jendearekin; nire ustez, gaur egun askoz ere abegitsuagoak gara. Eskola publikoaren sektorean hainbat aurrerapauso eman dira denboraren poderioz, gero eta aniztasun gehiago frogatzen ari da.

Resultado de imagen de diversidad — SARE HONETATIK HARTUTAKO IRUDIA:
http://padresycolegios.com/22-consejos-para-educar-en-la-diversidad/

“Hezkuntza Salgai” dokumentalean esaldi oso adierazgarri bat agertu zen. Esaldi honek Jaques Delors politikari eta idazlari frantsesa esan zuen: “Hezkuntzak altxor bat gordetzen du.” Esaldi honekin esan nahi zuena zen hezkuntza ezinbesteko tresna dela gizarteak aukera izan dezan bakearen, askatasunaren eta justizia sozialaren idealetarantz aurrera egiteko. Esaldi oso interesgarri bat da, bost hitz hauek hitzen artean duten esanahia oso gogortsua da. Esanahi hori bilatu behar dugu ikasle bakoitzetan, ikasle bakoitza altxor bat duelako bere barrualdean eta altxor hori kanpora ateratzean datza hezkuntza.

Dokumental eta hitzaldi hauetan agertzen diren kontzeptuak oso interesgarriak dira. Hausnarketa pertsonal bat eginez, nire bizitzan zehar bizi dudan errealitatea kontuan hartuta, eskola tradizional eta publiko batean ikasi nuen bai haur bai lehen hezkuntza. Gaur egun, eskola publiko honek Gasteizko eskola segregatu bat da. Eskola honek eskola misto bat da. Bertan generoen arteko oreka eta hezkidetza oinarrizko helburuak ziren, baita dira. Gaur egungo errealitatean sartzen bagara, eskola tradizional hori eskola segregatu batean bihurtu arren, garai hartan zuen garrantzia, gaur egun galdu egin du. Honekin esan nahi dudana da, gaur egun eskola segregatuei buruz hitz egiten dugunean, hitz egiten dugu eskola publikoetan bertan ikasten dituzten umeak zenbatek etorkinetatik eratorritakoak diren. Normalean hauetan eskola porrota gehiago aitortzen da, nahiz eta hauek eskola mistoak izan.

Ezin dugu esan eskoletan generoen eta arrazen arteko estereotipoak egoten ez direla, egoera honek bukaezina da, gizarteak inposatzen duena da. Egoera honetan, sozializazio agenteak dute eragina, bai eskolek, bai familiak, bai gizarteak. Neure buruari begira, ikasle-irakasle bezala, eskoletan genero nahiz arraza bereizketaren kontra nago, ez dut uste hori aurrerapen bat izango denik gizartean, arrazen arteko ezberdintasunak bultatzen dituelako. Eskola mistoen alde nago guztiz, berdintasuna bilatzen delako, generoen arteko loturak edo harremanak bultzatzen dituelako eta gizartean eragin hobeago bat bultzatzen duelako. Elkarbizitza bilatu behar dugu gure artean eta hori bermatu behar diegu umeei irakasle bezala lan egiten baldin badugu. Irakasleen papera, pertsonen bizitzan, lehenengo sozializazioan oinarrituta, garrantzia handi bat izaten du kontzeptu horiek bermatzea, beraz gu irakasle bezala eredu bat izan behar gara edozein eskola batean.

Ondorio bezala, eskola publikoen, pribatuen, eta eliteko eskolen arteko ezberdintasun asko daudela bermatu dugu dokumentalean eta Aitor Idigorasek eskaini zuen hitzaldian. Eskoletan generoen nahiz arrazen arteko bereizketa ez da aurrerapen bat gizartean, guztiz kontrakoa bada. Eskola publikoa dituen helburuak bultzatu behar dira, bereziki, berdintasuna bultzatzea, generoen eta arrazen arteko loturak, harremanak edo sozializazioa bultzatzea, etorkinen eta hemen jaio diren umeen arteko oreka eta elkarbizitza bultzatzea.

KALITATEZKO HAUR HEZKUNTZAREN FUNTSEZKO HAMAR ALDERDIAK

Resultado de imagen de haur hezkuntza — SARE HONETATIK HARTUTAKO IRUDIA:
http://www.iturzaeta.net/hezkuntza-eskaintza/haur-hezkuntza/

Tertulia honen egilea, Miguel Angel Zabalza, Haur Hezkuntzako hezteko geletan, hamar gakoen inguruko hausnarketa egiten du, garrantzitsuenak direla uste baitu. Hamar gakoen horien artean hauetan oinarritzen da: Espazioak ondo antolatzea, Oreka egon dadila haur-ekimenaren eta zuzendutako lanaren artean jarduera bat planifikatzeko eta egiteko orduan, Irakasleek arreta jartzea haurraren alderdi emozionaletan, Hizkuntza ondo erabiltzea, Errutina egonkor batzuk mantentzea, Material ugari erabiltzea, Haur bakoitzaren behaketa indibiduala egitea, Ebaluazio-metodo desberdinak erabiltzea eta Gurasoekin harremana izatea, seme-alaben garapenaren parte izan daitezen.

Hasteko, Haur Hezkuntzako gela batean egon behar diren espazioei buruz hitz egingo dugu. Haur-gela batek espazio zabalak behar ditu, desberdinak eta elkarren artean ondo bereiziak, erraz eskuratzeko modukoak eta espezializatuak izatea. Garrantzitsua da haurrek erraz identifikatu ahal izatea espazio horiek eta bakoitzak duen funtzioa. Halaber, garrantzitsua da espazio indibidualizatuak eta bateratuak izatea, talde-jarduerak egin ahal izateko. Funtsezkoa da espazio abegikorrak izatea eta haurraren arreta piztea. Espazio mota ezberdin horiek normalean haur bakoitzaren autonomia eta ikasle bakoitzaren arreta indibiduala lantzen dute, horregatik garrantzitsua da haiek nahi duten lekuan edo erosoago sentitzen diren lekuan egoteko aukera izatea.

Resultado de imagen de espazioak haur hezkuntzan — SARE HONETATIK HARTUTAKO IRUDIA: https://www.argia.eus/argia-astekaria/2537/arkitektura-pedagogikoa

Irakasle gisa, oreka bilatu behar dugu zuzentzen ditugun jardueren eta jolas librean ematen diren tarteen artean, ikasleek gehien gustatzen zaiena egin dezaten. Horrela, haurrak pertsona gisa hazten dira, beren burua eta lankideak gehiago ezagutzen dituzte, ikaskideekin askoz ere harreman gehiago izaten dituzte, eta batez ere beren autonomia lantzen dute.

Oso garrantzitsua da gako honek kontuan hartzea, hau da, arreta indibidualizatua ematea alderdi emozionalei, etapa honetan emozioek paper garrantzitsua jokatzen baitute ikasle bakoitzarengan. Miguel Angel Zabalzak solasaldi honetan ondo dioen bezala, “Emozioek batez ere haur bakoitzaren segurtasun-mailan eragiten dute, plataforma horren gainean eraikitzen baitira garapen guztiak.” Ikasle bakoitzak jasotzen dituen emozioek, bai kanpokoek bai dituztenak eta adierazten dituztenak, beren buruarengan segurtasuna areagotzea eragiten dute, eta, batez ere, faktore horiek guztiek ikaslea pertsona gisa haztea eragiten dute. Horregatik, garrantzitsua da hezitzaileok arreta handia jartzea gure ikasle bakoitzak adierazten dituen emozioetan.

Hizkuntzaren erabilera egokia da haurren hezkuntzaren beste gako nagusietako bat. Hizkuntzak pentsamendua eta ikasteko gaitasuna eraikitzen ditu. Hezitzaile garen aldetik, hizkuntza ikasgeletan protagonista izatea lortu behar dugu, haurrak hitz egitera animatzea, nahi izanez gero, behartu gabe. Hizkuntza, ikasleei azalduko zaienean zer egin behar duzun, egin duzun zerbait kontatzean, ikasleekin komunikatzean, ipuin bat kontatzean agertzen da. Edozein une da ona hizkuntzaren erabilera egokia egiteko.

Garrantzitsua da, halaber, ikasleak garapen osoa izan dezan beharrezkoak dituen behar guztiak lantzea, hau da, haurrarentzat ikaskuntza batek behar dituen alderdi eta ezagutza guztiak praktikan jartzea.

Egunerokotasunaren errutinek ere oso paper garrantzitsua jokatzen dute haurrak haur geletan mugitzen eta antzezten diren testuinguruan. Irakasle gisa, garrantzitsua da errutina egonkor batzuk ezartzea haurraren ikaskuntzari begira. Horrela, haurrek badakite eta ikasten dute non dauden, zer egin behar duten une bakoitzean, beraientzat beharrezkoa da haur geletan errutina batzuk ezartzea, modu horretan ikasten dutelako.

Haurrentzako geletan oso garrantzitsua da erabilera desberdinak dituzten materialak egotea, haurrei ekintza aukera ezberdinak iradokitzen dizkietenak. Oso garrantzitsua da erabilera didaktikoa duten materialak egotea, batez ere etapa honetan. Askotan arrakasta gehien duten jostailuek, ez dute hezkuntza helbururik. Beraz, uste dut garrantzitsua dela haur hezkuntzako geletan horrelako jostailuak edo materialak saihestea. Nabarmendu beharreko materialen artean: ipuinak, haurrek esperimentatzeko moduko materialak… Betiere hezitzaileak izateko helburuarekin.

Gela batean haur hezitzaileak ikasle bakoitza pertsonalki edo banaka behatzeko aukera izatea, egoera irreala da. Oso zaila da ikasle bakoitza hamahiru-hogei ikasleko klase batean behatzea. Egia bada une jakin batzuetan posible dela ikasle bati berariazko behaketa bat egitea, hala nola: eskailera batzuk igotzeko edo jaisteko gai den, ikaskideekin komunikatzeko gai den… Horrela, posible da ikasle bakoitzarekin kontaktu indibidualizatua izatea. Ikasle bakoitzarentzat helburu berarekin zuzendutako jarduerak egiten direnean, une horretan ikasle guztien banakako edo baterako arreta mantentzea posible bada. Adibidez, denok marrazki bera margotzeko orduan, bakoitzaren gaitasunak eta abileziak antzeman ditzakezu. Oreka bat bilatu behar dugu estimulanteak diren materialen eta polibalenteak diren materialen artean.

Zortzigarren gakoarekin lotuta, ikasleak behatzeko edo ebaluatzeko modu asko daude. Normalean, item desberdinak agertzen diren taulak erabiltzen dira; item horiek jarduera zuzendu batean edo berak denbora librean programatutako helburuei buruzkoak izan daitezke. Ebaluazio sistema horiei esker antzematen da ikasle bakoitzak izan duen aurrerapena edo garapena. Bi ebaluazio-sistema mota daude: lehenik eta behin, baterako ebaluazioak, klase batean dauden ikasle guztiei begira programatutako helburuetan zentratzen direnak; eta, bigarrenik, banakako ebaluazioak, ikasle bakoitzaren helburu zehatzak eta pertsonalak dituztenak.

Resultado de imagen de behaketa haur hezkuntzan — SARE HONETATIK HARTUTAKO IRUDIA: https://eu.wikipedia.org/wiki/Haur_hezkuntza

Bukatzeko, eskola batean oso garrantzitsua da gurasoekin harreman ona sortzea, hau da, irakasle eta gurasoen artean harreman ona egoteak ikasle bakoitzaren garapen pertsonalean laguntzen du. Gurasoek seme-alabei eta haiengana zuzendutako jardueretan parte hartzea oso garrantzitsua da, bai seme-alabentzat, bai irakasle eta eskolarentzat.

Oso irakurketa interesgarria izan da. Haur Hezkuntzan garrantzitsuak diren alderdiak agertzen dira testuan bertan, hezitzaile guztiok kontuan hartu behar ditugunak, lan egiten dugun eskola hobeto kudeatzeko, umeek duten beharrak ahalik eta hoberen asetzeko, eta eskola osatzen dituen alderdi guztiak kontuan hartzeko.

Zabalza, M.A. (1996) Calidad en la Educación Infantil. Madrid: Narcea. Capítulo 3: Los diez aspectos claves de una Educación Infantil de calidad. Págs. 49-61.

0-3 URTE BITARTEAN HEZITZEA

SARE HONETATIK HARTUTAKO IRUDIA:
https://www.bekiapadres.com/articulos/elegir-guarderia-0-3-anos-tener-en-cuenta/

Tertulia honen bidez, irakurriz gero, bertan azaltzen diren oinarrizko kontzeptuak nabarmendu behar dira, hau da, ekintzak, proiektu markoa eta proiektu gidatua, irakasleen eta ikasleen arteko ardura erlazioa, ekintza gidatuak, Haur Hezkuntzari bideratutako errutinak eta programatutako ekintzak, eta bukatzeko jolasa 0-3 urte bitarteko umeen hezkuntzan oinarrituta. 0-3 urte bitarteko umeen geletan ekintza hauek programatuta egotearen garrantzia bermatzen da tertulia honetan, ekintzak irakasleen bitartez programatuta edukitzea, guretzat, irakasle bezala, erabilgarriagoa eta errazagoa izango da guk egiten dugun lan didaktikoan eta hezigarrian. Tertulia honetan haurtzaroaren bi etapa ezberdin aurkitzen ditugu: lehenengo etapa bada proiektu markoa, bertan haurrek eguneroko bizitzan izaten duten erlazioa azaltzen da; bigarren etapa bada proiektu markoa, bertan haurrek ikasten eta barneratzen dituzten edukiak eta ezaguerak azaltzen dira.

Hasteko, proiektu markoaz eta irakasleen eta ikasleen arteko arduraz hitz egingo dugu. Lehen esan dudan bezala, proiektu markoan egiten diren ekintzak edo esku-hartzeak hezigarriak dira. Egunero bizitzen ditugun errutinei egiten die erreferentzia. Errutina horietan haurrek gauzak esploratzeko eta esperimentatzeko nahiak erakusten dituzte, haien barneko mundu aktibo eta afektibo batean bizitzen direlako. Mundu afektibo horretan sartzen diren pertsonak edo instituzioak badira, familia eta eskola. Bai familiako kideek bai eskola batean dauden irakasleek ematen duten afektibitatea ezinbestekoa da haurrarentzako baita haurraren garapenerako ere, horregatik irakasleen eta ikasleen arteko ardura ezinbestekoa da haurtzaroaren etapan. Haurrek jasotzen duten ardurari esker, baimentzen die ondo sentitzera eta ondo egotera beraiekin baita bere klaseko lagunekin ere. Irakasleen oinarrizko helburu bat da umeen ongizatea, ezinbestekoa da haien garapena ahalik eta hobea izateko, nozki ume bakoitza duen erritmora kontuan hartzen. Hezkuntzaren eta arduraren arteko erlazio bat existitzen da, azken finean irakasle bezala ume bat hezitzen dugun bitartean ume horri ardura bat ematen eta erakusten diogu.

Esan beharra dago hezkuntzan parte hartzen duten instituzioak ez direla bakarrik familiako kideak eta eskola, baizik eta gizartea parte hartzen du ume baten hezkuntzan ere. Hezkuntzan praktikan jartzen diren ezagutzak, hau da, hezkuntzak transmititzen dituen ezagutzak gizarteak beharrezkoak ikusten dituen ezagutzak dira. Gaur egun umeei hezitzen zaie elkarrekin bizi izaten eta gizartean bizirik ateratzen ikas dezatela. Zaintza eta ardura haur bati ematen zaio helburu zehatz batzuekin, hau da, zaintza edo ardura mota eta modu desberdinetan helburu desberdinak bilatzen dira haurraren garapenean, gure helburua irakasle bezala bada haurraren hazkundean nahastea edo sartzea aurretik zehaztu ditugun helburuak lortzeko. Helburu hauek, testuan azaltzen den bezala, egunerokotasunean praktikan jartzen diren errutinei esker lortzen dira: eskolako harrera, pardel aldaketa, jateko ordua, atsedena eta bukatzeko, agurra.

Resultado de imagen de cambiar pañales educacion infantil — SARE HONETATIK HARTUTAKO IRUDIA:
https://eresmama.com/errores-al-ponerle-el-panal-al-bebe/

Harrera oso garrantzitsua da, bertan irakasleen jarrera edo eredua ezinbestekoa da umeen eta gurasoen arteko bananketa ahalik eta hoberena izateko. Pardel aldaketa egunerokotasuneko momentu garrantzitsuena da, bertan irakaslearen eta haurraren arteko erlazioa estutzen da, konfiantza sortzen da eta haurra bere gorputza esploratzeko eta esperimentatzeko momentua bada. Garrantzi handia dauka besteok nolakoak diren ezagutzea, baina haurra bere gorputza nolakoa den ezagutu behar du ere, ezinbestekoa da bere garapenerako. Jateko ordua beraz, gonbidatzen dio haurrari norberaren autonomia eraikitzera. Agurra berez, harreran bezala, gurasoen eta irakasleen arteko erlazioa estutzeko eta eraikitzeko balio du.

Bigarrenik, ekintza gidatuei eta programatutako ekintzei buruz hitz egingo dugu. Testuan bertan garrantzi asko ematen die ekintza gidatuetan zer helburu martxan jartzen diren, hau da, zer bilatzen den umeengan ekintza hauek eginez : Autonomia eraikitzea, inguruarekiko kontzientzia eraikitzea, garapen soziala eta emozionala eraikitzea, jolasa zer den jakitea, hizkuntzaren garapena izatea, garapen kognitiboa garatzea, eta bukatzeko motrizitatea garatzea. Irakaslea ekintza gidatuak sortzeko umeen gaitasunetan eta haurretan berez pentsatu behar du, kontuan hartu behar ditu. Irakaslea momentu guztietan jakin behar du zer egiten duen eta zertarako egiten duen. Inprobisatzearen eta planifikazioaren arteko ezberdintasunak kontuan hartu behar dira, inprobisatzen dugunean gauzak ondo egin ahal ditugu, baina ekintzen planifikazioa eginez guztiz errazagoa izango da gure lana hobeagoa eta erosoagoa izateko. Ekintza gidatuetan nahiz programatuetan oso garrantzitsua da etengabeko behaketa egitea umeei, ekintzak bukatzen ditugunean klaseko eta ume bakoitzaren ebaluaketa egin ahal izateko, adi egon behar gara gure ingurunean gertatzen diren egoerekin. Kurtsoan zehar egin diren ekintzen ebaluazioak batera jartzen bai klaseak bai ume bakoitzak izan duen garapena ikusteko. Irakaslearen presentzia, eredua eta begiradak ezinbestekoak dira umea ekintza hauen parte dela sentitu ahal izateko.

Resultado de imagen de actividades en el aula infantil — SARE HONETATIK HARTUTAKO IRUDIA:
https://www.ceac.es/blog/5-actividades-para-dinamizar-el-aula-de-educacion-infantil

Irakasle bezala, testu honetan bertan klasean egunerokotasunean martxan jarri behar dituzun oinarrizko kontzeptuak ateratzen dira, irakasle funtzioaren oinarria bada. Irakaslea zer nolako jarrerak izan behar dituen azaltzen da: arduratsua izatea, errespetuarekin umeak, familiak nahiz taldekideak tratatu eta eskuzabala izatea.

Tertulia dialogikoa. Educar en el 0-3. Ekintza gidatuak eta jolasa.

IMAGINE ELEPHANTS

Imagine Elephants 2015. urtean youtuben partekatu zen dokumental bat da. Joko librea haurtzaroan garrantzi handia duen gai bat da, baita bizitzan oro har ere. Honen ikerketa-proiektuaren arrazoia da. Ekimen honek hazten jarraitu nahi du crowdfunding-ari esker, gainera umeen eskubidea bezala jokoa erreibindikatzen dituzten hainbat adituek osatu dute ekimen hau, haien artean Catherine L’Ecuyer-ek edo Carlos González-ek, pediatra ospetsuenen artean. Haiek dokumental honetan hitz egiten dute joko espazioei buruz, hezkuntzaren munduari buruz elkarbanatzen dituzte haien iritzi pertsonalak edota esperientziak haien bizipenetan oinarrituta. Umeen eta adituen erlazioei buruz tratatzen duen dokumentaleko argitalpena da ere. Baina zelako garrantzia du jolasa bai haurtzaroan bai helduaroan? Jolasteko, zer baliabide falta dira? Zer ikasten dute umeak jolasaren bitartez? Ikaskuntza garrantzitsuenak haurtzaroan ematen dira?

Jokoa oinarrizko elementua da haur baten bizitzan, gainera dibertigarria izanez gain, beharrezkoa da haien hezkuntza garapenerako. Umeek hazteko aktibo egotea eta bere ahalmenak garatzea behar dute. Jokoa garrantzitsua da ikastaldirako eta umeen garapen osorako, jolastuz bizitza ezagutzen ikasten dutenez gero. Haurrek, jolasteko baita hezkuntza izateko eskubidea daukate. Jolasteko beharra daukate haurtzaroaren etapan, baita haien bizitza osoan zehar ere. Umeek gauzak behin eta berriro egiteko beharra daukate haiek gauza horiek ikasita izan baino lehen, arrazoi horrengatik jokoek izaera hezigarria daukate.

Resultado de imagen de el juego en educacion infantil — SARE HONETATIK HARTUTAKO IRUDIA:
https://www.centrodeeducacioninfantiltrazos.com/el-valor-del-juego-en-la-educacion-infantil/

Jolasean ezagutza gehienak bertan daudela esan ahal dugu. Jolasa bera arriskua inplikatzen du. Haurrek, bai eskolan bai etxean dauden bitartean jolasa proposatzen dute, ez helduok. Helduok dinamizatzaile eta behatzaile papera dute azken finean, batzuetan haiek ere proposatzen dituzte jolasak etxean dauden bitartean. Bai eskolan bai etxeetan haurrek eta helduok jolasten dauden bitartean, haien arteko lotura emozionala egon behar da, oso garrantzitsua da lotura hori egotea haiei segurtasuna eta konfiantza erakusten diogulako, haiek hobeto ikasten dituzte gauzak lotura emozionala erakusten den bitartean. Nire esperientzian oinarrituta nire gurasoek hori egiten zuten, mahai jokoetan jolasten genuen, joko sinbolikoan baita ere, baina momentu guztietan ni uzten libre ni pentsatzen nuen gauzetan. Gaur egun esan beharra dago, haurrek askatasun faltan bizi direla, “infante” bezala ikusten ditugu haien buruak, ahotsik gabeko haurrak dira, ez du zenbatzen gure gizartearen inguruan. Denbora pasa ahala, urteak igaro ahala, umeek gero eta gutxiago jolasten dute, gero eta goizago gertatzen da hau. Gero eta gazteago hasten gara jolasa lehia bihurtzen, hau da, gure ikaskideen artean, lagunen artean, familia-kideen artean leihatzen gara.

Jolasteko hainbat baliabide falta dira, horien artean espazioa eta denbora. Denbora falta dago , umeek edota haurrek nahi dutenean edo jolasteko beharra daukatenean, jolasteko. Haurrak gero eta lehenago prestatzen dira bizitzarako, duten adinari buruz dituzten beharretan zentratu ordez. Espazioak, berdin, ez dira erabiltzen eskaintzen gaituzten espazioak umea jolasteko, baizik eta umeek dituzten denbora librea eskolatik kanpo gurasoek erabiltzen dituzte beste gauzaren bat haiek ikasteko, adibidez: igerilekuetan jolasean aritzean baino eta honen bidez umea zerbait ikastea baino, erabiltzen dute denbora gauzak exijitzeko hau eginez umeak igeri egiten jakiteko; kiroletan berdin, hizkuntza eskoletan berdin…

Haurrek jolasaren bidez hainbat kontzeptu garrantzitsuak ikasten dituzte, horien artean: asmamena, irudimena, kreatibitatea, bizitzaren akatsak ezagutzen, bizitzaren akatsak ebazten, sentimenduak, emozioak, bizitzan beharrezkoak diren baloreak… Bizitza osoan zehar, ez bakarrik jolasaren bidez garatzen ditugun kontzeptuak dira. Berez, jolasaren akatsak badirela zigorrak.

Jolasaren bitartez, helburua ez da umeek laguntzea eta haiekin egotea, helburua da haiek uztea jolasten eta haiek bakarrik, haien erritmo propioa jarraitzea, bizitzaren kontzeptu basikoak ulertzeko, ikasteko eta martxan jartzeko haien bizitzan. Azkenean, gaur egun, jostailu askok, gehien ikusten direnak eta erosten direnak ez dituzte helburu didaktiko batzuk betetzen, gainera arrakasta gehien duten jostailuak dira. Jostailuak ekintza komertzial bat dute, helburua ez da umeek jostailu horiek erabiliz arrakasta izatea haien bizitzan zehar, baizik eta enpresak gero eta jostailu hori gehien saltzea eta arrakasta izatea bertan. Jostailu hezigarriak eta didaktikoak laguntzen dute haurrek haien imajinazioa lantzeko eta garatzeko, horregatik garrantzi handia dute.

Laburbilduz, hausnarketan zehar azaldu dudan bezala, jolasa ezinbestekoa da haurtzaroaren etapan. Haurra jolasteko beharra dauka eguna duen ordu gehienetan, haren erritmoarekin bat eginez. Haurra jolasteko espazioa, denbora librea eta askatasuna izan behar du, irakasleen eta familiako kideen helburua bada baliabide hauek ikasleei eta haurrei eskaintzea. Haurra jolasaren bitartez bizitzarako oinarrizkoak eta beharrezkoak diren kontzeptuak ikasten ditu, modu egoki eta eroso batean. Irakaslearen funtzioa ezinbestekoa da jolasaren etapa honetan, ikasleen arreta eta motibazioa aurkitu ahal izateko, horregatik eredu bat izan behar gara haientzako, guztiz kontuan hartuta haiei eman behar diegun askatasuna jolasteko eta haiek duten erritmoa errespetatu behar dugula.

BIDEO FORUM HONETATIK HARTUTAKO INFORMAZIOA

SARRERA

Kaixo Guztioi!

Tamara Ortigosa Moreno naiz, 20 urte ditut. Gasteizen bizi naiz,Euskal herriko hiri politenean. Haur Hezkuntzako unibertsitateko gradua egiten ari naiz aurten, honi esker hemen nago.

Aurten, lehenengo mailan, «Irakasle Funtzioa» ikasgaian, gonbidatu gaituzte gure hausnarketa propioak egitera, klasean egiten ditugun ekintzeei eta dinamikeei buruz, hau da, tertuliei eta bideo-forumei buruz. Haur Hezkuntzako irakasle bezala oso aberasgarria da ekintza hauetan parte hartzea, nire helburu nagusiena bai nire garapen pertsonala garatzea bai nire garapen profesionala garatzea delako.

Hemen hainbat tertuliei eta bideo-forumei buruzko hausnarketak aurkituko dituzu. Hainbat gaiei buruzko iritzi pertsonalak aurkituko dituzu ere. Helburua da hausnarketak eginez kontzeptu berriak edo ezezagunak direnak ezagutzea eta hauteaz ikastea.

Esperientzia interesgarria oso izango da, beraz, hasteko prest zaude?